W 2010 roku udział Polaków zagrożonych skrajnym ubóstwem w ogólnej liczbie mieszkańców naszego kraju wyniósł niemal 6%. Oznacza to, że co 17 z nas żył w gospodarstwie domowym, którego nie było stać na zaspokojenie podstawowych potrzeb konsumpcyjnych (tzw. minimum egzystencji). Miesięcznie miał do dyspozycji kwotę mniejszą niż 466 PLN (gospodarstwa 1-osobowe) lub 1 257 PLN (gospodarstwa 4-osobowe).



Najbardziej zagrożone biedą były rodziny utrzymujące się ze świadczeń społecznych takich jak zasiłek z pomocy społecznej (stopa ubóstwa 30%). W przypadku rencistów wskaźnik ubóstwa skrajnego wyniósł 10%. Niedostatkiem zagrożone były również osoby bezrobotne lub też posiadające w gospodarstwie domowym co najmniej jedną osobę bez pracy. Stopa ubóstwa skrajnego wyniosła w tym wypadku 14% (wśród gospodarstw niedotkniętych bezrobociem była 3,5 krotnie niższa). Warto również zwrócić uwagę na rolników. Wśród nich udział zagrożonych ubóstwem był również wysoki i wyniósł 9%.